Düzce Belediyesi gassalları ‘Ölünce bizi kim yıkayacak’ dedi
DÜZCE (İGFA) – Düzce Belediyesi’ne bağlı çalışan gassallar, yaşadıkları farklı anıları ve mesleğin zorluklarını anlatırken, toplumda bu mesleğe yönelik algıların ve yaşadıkları zorlukların altını çizdi. Gassallar Nagihan Yılmaz, Gülistan Uğur, İsmail Çelebi ve Oktay Sevinç, mesleklerini nasıl seçtiklerinden, en güç anlarına kadar pek çok tecrübelerini paylaştı.
Gassallar, yaptıkları işin her insan için temel bir gereksinim olduğuna dikkat çekerek, “Bizim için vefat eden bir insanı yıkamak, dini bir vazifedir. Mevtaya son vazifemizi en düzgün formda yerine getirmek için işimizi itinayla yapıyoruz. Bu misyonu Allah bize nasip ettiyse, onu en âlâ halde icra etmek inancımızın bir gereğidir” dediler.
Zaman vakit mesleklerini paylaştıkları şahıslardan olumsuz yansılar aldıklarını söz eden gassallar, yemeklerinin yenmemesi ya da ikramlarının reddedilmesinin kendileri için üzücü bir durum olduğunu belirttiler.
UNUTAMADIKLARI ANILARI ANLATIRKEN DUYGUSAL ANLAR YAŞADILAR
Gassallar, mesleklerini gönüllülük temeline dayalı olarak icra ettiklerini vurgularken, unutamadıkları kimi anıları paylaşırken duygusal anlar yaşadılar. Yalnızca cenazeleri yıkamakla kalmadıklarını, tıpkı vakitte cenaze yakınlarına da teselli verdiklerini belirten gassallar, “Vefat eden kişinin manevî olarak bizim yanımızda olduğunu biliriz. Cenaze yakınları için de değerli bir rol üstleniriz, evladına annesinin ya da babasının son misyonunu yerine getirmesi için onu davet ederiz” halinde konuştular.
“YAKINLARIM ÖLÜNCE KİM YIKAYACAK, BU SORUYU KENDİME SORDUM”
Gassallık mesleğini seçmesinin arkasında tek bir sorunun tesirli olduğunu belirten Nagihan Yılmaz, “Yakınlarımdan biri vefat ettiğinde onu kim yıkayacak diye kendime sordum. Aslında bu soru beni bu mesleğe yöneltti. İmam Hatip’te okurken de bu hususta ders aldık, hocamız beni seçti. Sanıyorum bu iş benim nasibimdi” dedi. Ayrıyeten, mesleğinin birinci yıllarında yaşadığı unutulmaz bir anısını da paylaştı: “Bir teyzeyi tabutla getirdiler. Gasilhaneyealdığımızda odayı gül kokusu sardı. O günü hiç unutmam, 11 yıllık meslek hayatımda bir daha bu türlü bir cenaze ile karşılaşmadım.”
“BEKARKEN ETKİLENMİYORDUM, ARTIK ÇOCUK CENAZELERİNDEN ÇOK HÜZÜNLENİYORUM”
Mesleği uzun müddettir icra eden İsmail Çelebi ise vakitle duyduğu hüzünlerin arttığını tabir ederek şunları söyledi: “Bu işe başladığımda bekardım, daha soğukkanlıydım ve meslek olarak bakıyordum, etkilenmiyordum. Lakin bilhassa çocuk cenazeleri beni çok etkiliyor. Artık bir çocuğum olduğu için, orada kendi çocuğumu hayal ediyorum ve bu durum çok hüzünlendiriyor. Allah kimseyi çocuğunu yıkamak zorunda bırakmasın.”
Gassallar, işlerini büyük bir itina ve sevgiyle yaptıklarını, bu mesleğin toplumda daha fazla takdir edilmesini beklediklerini kelamlarına eklediler.
